Naar een lange stille periode heb ik nu de kracht gevonden om weer een update te geven. 

Er is veel gebeurd afgelopen periode privé en werkgerelateerd. 

privé hebben wij een behoorlijke dieptepunt gekend en zijn we langzaam weer terug omhoog aan het krabbelen voor mijn grote vriend Bram en onze intense liefde tussen Harm en mij, blijven wij vechten en zullen wij doorgaan. Is dit makkelijk? NEE zeker niet en vooral als we geen stabiliteit in ons leven kunnen creeëren door externe factoren. Wij doen echt ons best en daar is dan dus ook alle energie naar toe gegaan afgelopen periode. Leven zonder Saartje valt echt tegen en iedereen gaat door, we krijgen naar dik een jaar inmiddels de opmerkingen dat wij verder moeten en eens moeten gaan genieten 🤨. 

Er werd zelfs gezegd dat ik hulp moest gaan zoeken UHM pardon 😔 die snappen echt niet wat het is om een kind te verliezen gelukkig maar, maar wel kwetsend voor mij om dit soort dingen te moeten incasseren. Ik ben nu eenmaal Sabrina moeder van Bram EN Saartje en ja ik kan er maar voor 1 zorgen. 

Ook op werkgebied heb ik een dieptepunt bereikt doordat ik 5 maanden geleden de verkeerde keuze heb gemaakt niet naar mijn onderbuikgevoel geluisterd. Ga ik volgende maand alweer starten met hopelijk wel een nieuwe goede keuze en een uitdaging die mij daadwerkelijk uitdaagt. Mensen om me heen waar ik mee kan sparren op niveau en staan voor hun werk. Vooral deze verkeerde keuze heeft voor veel spanning gezorgd in mijn relatie en onrust in het gezin. Op het moment dat ik dit schrijf ben ik op mijn werk en voel ik de frustratie alweer toenemen. Gelukkig NOG maar 4 diensten naar vandaag!! Dit heb ik echt nog nooit gezegd zo extreem uitkijken naar mijn laatste werkdag. Maar na vandaag eerst vakantie. en dan de laatste zware loodjes. 

Er zijn ook echt mooie dingen gebeurd zo zijn wij weer oom en tante geworden van neefje Bradley en hebben wij voor het eerst sinds Saartje weer in het MKC geweest, Wat een prachtkind en wat zijn wij vooral trots dat alles goed is gegaan en Bradley gezond is. 

In het ziekenhuis hangt nu een bord met de geboortes, en hierop komen ook stilgeboortes zichtbaar op te staan eindelijk krijgen deze kindjes ook een herkenning en word het door Bravis niet meer weggestopt. Dit is het leven! weg met de taboe. 

We hebben trouwens ook een vakantie mogen bijwonen van Herberg Papilio. woow dat was echt bijzonder ik zal als ik weer meer energie heb hier een verslag over schrijven. We hadden daar aan een half woord genoeg. En mooie contact aan overgehouden.

Bram, inmiddels gaat het ook met hem beter. Hij lijkt ook weer meer rust te krijgen is nog wel veel met zus bezig en heeft haar volledig opgenomen in ons gezin. Zo is hij ervooral met het weer mee bezig, regent het zit Saar in bad, bliksem heeft Saar een feestje ect. prachtig om te zien. 

Kinderwens staat ook weer op losse schroeven, gezien met spoed mijn spiraal eruit is gehaald en wij niet weten wat nu, Harm wilt nog wel een kindje van ons zelf en ik wil vooral eerst rust, werk met plezier en stabiliteit in huis. Was de keuze maar gewoon zorgeloos en makkelijk, en ging het ook maar makkelijk. De angst overwint bij mij en gezien alles onstabiel is ervaar ik zeker nog geen ruimte hiervoor. wie weet OOIT en hoe of wat voor manier dat zullen we zien. 

Focus ligt dus echt op uitwerken van mijn diensten volgens Bram bij het stomme werk, en uitkijken naar nieuwe uitdagingen en wel een baan waar ik mijzelf kan en mag ontwikkelen. En hierdoor rust en ruimte krijg voor mijn gezin. Gezien mijn werk mijn uitlaatklep is. 

Toch die gekke r’tjes RUST  en REGELMAAT 🤪 

Hopelijk binnenkort weer tijd om jullie van een nieuwe update te voorzien. en het verslag van Herberg Papilio. 

4 augustus 2019