Hoe gaat het? Is eigelijk dezelfde begroeting als Hallo.

Het valt me ineens op hoevaak mensen nu aan mij vragen hoe het gaat, wat zeg ik terug de waarheid of bescherm ik mezelf en bagataliseer ik het. 

Tweede gebeurt veel vaker van de eerste, ben ik dan niet eerlijk? Ik weet het niet soms gaat het echt heel slecht en is deze vraag net de trigger om ontzettend te moeten huilen. Dan bescherm ik mezelf en Bram want tenslotte ben ik ook nog steeds moeder van Bram en niet alleen van Saartje dus fysiek moet ik zorgen voor Bram. 

Super lief dat mensen een berichtje sturen of aan mij persoonlijk vragen hoe het gaat maar ik moet me staande houden. Volledig mezelf zijn kan niet, dit kan alleen wanneer Bram bij Patricia is en dus niet thuis is, en zelfs dan nog is het niet makkelijk om ineens echt te voelen wat ik nu eigelijk voel. 

Dus als ik aangeef bij de vraagstelling hoe is het? En ik roep te vrolijk goed, dit is mijn masker en zelfbescherming om de dagen niet contineu intens ‘kut’ te ervaren. Vraag dan niet door en laat mij mezelf zijn, gun mij de afleiding waar ik eigelijk om schreeuw. 

Het kan niet dat een moeder zich ooit nog volledig goed gaat voelen want wat is eigelijk goed??? Mijn gezin is verscheurd, en hebben het moeilijkste moeten doorstaan wat er in het leven is. Kindje wat zo welkom was die het niet heeft mogen halen en overleden is. Je gunt het niemand dus of ik ooit oprecht kan zeggen dat het goed gaat? Nee maar ik doe mee met groeten en zal een maatschappelijk correct antwoord geven. 

De sterke vrouw die ik blijkbaar uitstraal is een overlevingsmechanisme die ervoor zorgt dat Bram verzorgd word, dat dit gezin nog draaiend gehouden word en dat wij als gezin bij elkaar blijven, vechten voor hetgeen wat echt van belang is. 

Dat ik op social media dingen deel die leuk zijn, zoals Bram of een dagje weg betekent niet dat ik een leuke ervaring rijker ben, maar wel dat ik als moeder zorg voor mijn zoon, die het niet verdient om zich contineu aan te moeten passen aan ons intense verdriet. Of ik uit eten ga, dit is voor mij vluchten uit de realiteit waar ik mezelf in bevind. Ik ga me ook niet contineu verdedigen bij de dingen die ik doe. 

Wij doen waar wij bij denken dat dit goed is voor ons gezin en voor elkaar, wij zorgen voor elkaars rouwproces er is geen geschreven boek dus dat boek zijn we zelf aan het schrijven.