*zie ginds komt de stoomboot* *Hoor wie klopt daar...* 

Sinterklaas het feest waar ik altijd onwijs naar uitkijk het smoeltje van Bram, de zakken vol kadootjes. De gezelligheid het samen zijn. 

Dit jaar was het onze beurt en mijn familie kwam bij ons sinterklaas vieren. zwarte pieten waren geregeld en niks stond het feest meer in de weg. En toch voelde het anders.... 

Het deed pijn ik was verdrietig en voelde mij leeg, ik zat op de bank en kon ergens wel genieten van Bram en zijn neef en nicht, maar mijn hart huilde van verdriet. Ik was gebroken. Waar ik smeekte met de uitvaart vergeet ons niet en daar bedoelde ik uiteraard ook Saartje mee gebeurde wel. Het is ook wel 'normaal' het feest draait uiteindelijk om de levende kindjes maar voor mij voelde dit anders. Dit moest de eerste sinterklaas worden van Saartje, en nu zaten we met drie kindjes. zo oneerlijk. 

De volgende dag moesten we naar de andere opa en oma van Bram, en storte mijn wereld helemaal in, tranen bleven stromen en leken niet te kunnen stoppen. Bram vroeg mama stop alsjeblieft met huilen en gaf mij onwijs veel kusjes. Oeps toen brak mijn hart nog een keer. 

Samen met Harm lieten wij de tranen rollen en herpakte ons om door te gaan voor Bram. Hij verdiend namelijk een vrolijke sinterklaasfeest. Volledig uitgeput hebben wij diezelfde avond alles opgeruimd. Laatste dagen word er ook weer veel naar de liedjes van Saartje geluisterd en hebben wij zelf ook voor Saartje sinterklaas kadootjes gekocht. 

zaterdag 8 december, 13:30 verjaardag van mijn 🌟moeder. Ook de dag die ons liet huilen van dankbaarheid. 

Er viel een brief op de mat en de woorden waar zo lief ontroerend en raakte ons diep. 

We kregen een kerstgift, vanwege het zware jaar en hoe wij er mee omgaan. Het kwam van Harm zijn werk, hij heeft zijn werk ondanks het intense verlies opgepakt en heeft daarom volgens zijn leidinggevende dit verdiend. 

Ik moest gaan werken maar mijn hoofd maalde, wat gaan we doen met dit geld. Quality time dat was mijn wens. 

We hebben besloten een abbonement te nemen op de Efteling zo moeten we samen gaan en hebben we verspreid over een jaar meerdere momenten van samen zijn en quality time, dit is iets wat ons gezin sterk houd en op de been en dat we intens van elkaar houden. 

Dit jaar mocht kerst mij snel voorbij gaan. Eerste kerst zonder Saartje. Wederom een definitieve bevestiging van de harde werkelijkheid. 

Ik kreeg met de kerst nachtdiensten het had niet beter uit kunnen komen, ik kon slapend de feestdagen doorkomen. Echt een aanrader ;-) Geen verplichte 'gezellige familie' tafferelen maar de dagen doorbrengen in een pyama met het meest dierbare wat er voor mij bestaat, Harm en Bram. 1 dag zijn we aangeschoven voor een maaltijd maar daar kon ik mezelf zijn en kon ik in mijn meest comfy kleding langs komen. 

Weekend voor de kerst zijn Harm en ik voor quality time gegaan en had ik eerst een date met Bram bij woezel en pip met mijn vriendinnetje Lieke en haar dochtertje Elin, en s'avonds vertrokken Harm en ik naar Amsterdam Ziggo dome voor the christmas show. Het was voor ons een ontspannen avondje waar we kracht opdeden samen en ongestoord konden kletsen over onze toekomstplannen. Onze peuter hoort namelijk tegenwoordig ALLES ;-)

Oud en nieuw, meestal het mooiste feestje was er is, afsluiten van wat is geweest en toekomstplannen maken voor wat komen mag.!!!!! Alleen dit keer wilde ik niet afsluiten dit keer wilde ik geen toekomstplannen maken, het is zo leeg en zo stil. We hadden met 4tjes naar de allermooiste vuurwerk moeten kijken en genieten van elkaar. 

Onze vrienden uitgenodigd en samen met hun was het veilig om ook aan Saartje te denken en haar een plekje te geven tijdens deze avond. 

We lieten een wensballon op waarop iedereen wat had geschreven en lieten deze op. Toen ik de foto zag die Dwayne had gemaakt schoot ik vol en voor het eerst was in intens verdrietig in samenzijn met vrienden. Iets wat ik normaal wegstop en niet laat zien zijn mijn emoties. Het was fijn en voelde goed om dit met deze mensen te mogen delen. 

Hoe dichter 00:00 in  de buurt kwam heb ik gevraagd dit keer niet af te gaan tellen maar het gewoon te laten gebeuren. We gingen naar buiten en hebben elkaar gelukkig nieuwjaar gewenst. Er gingen 4 vuurpijlen de lucht in die centraal stonden voor onze gezinssamenstelling en sloten het jaar helaas af. 

2019 hebben we goede voornemens: 

geluk, liefde, rust, gezondheid, gezin, vrienden, vakanties, en we hebben de knoop doorgehakt KINDERWENS